CEAS Pauli Majori

Su nòmini de Sabarussa nascit po mori de su colori arrùbiu de sa terra de cussus logus: Solum Rossum fut su topònimu antigu de custu logu arricu de testimonias archeològicas e stòricas chi scòviant sa presèntzia de s’òmini de tempus antigu meda.

Intra de is arrastus de edadi nuraxesa si scerant is fràigus de Pìdighi, formaus de is nuraxis de Pìdighi e Muru Acas, cun is biddixeddas e is funtanas de àcua. Is Romanus iant fraigau una statzioni de firmada in sa bia Maxima chi uniat apari Tharros cun Forum Traiani; arrastu de custu fràigu est su chi abarrat de unu putzu, su putzu ‘e Àngius.

Acanta de custa statzioni de firmada ddoi est sa crèsia romànica de Santu Gregori Mannu, chi in su mesi de santugainu ddi cuncordant sa festa prus bella e abetada de sa comunidadi de Sabarussa. Sa crèsia parrochiali est dedicada a su patronu Santu Pedru Apòstolu e acanta sua ddoi est sa cresiedda de Is Ànimas. In sa parti arta de sa bidda ddoi est sa crèsia de Nostra Sennora de is Gràtzias. Aintru de custas crèsias ddoi funt òperas de arti pretziadas.

Sendi chi Sabarussa s’agatat in d-unu logu cun terras bundantziosas meda, in sa bidda si pràtigat sa laurera. Intra de is fainas bellas s’arregordat s’arti de ponni e contivigiai bìngias: in Bennaxi, unu de is mellus sartus de Sabarussa, s’agatant is bìngias de carnàcia. A custu binu apretziadu meda ddi dèdicant finsas una sagra, cun tastadura de mandiaris bellus de sa bidda.