CEAS Pauli Majori

Su nòmini suu est cussu de sa santa chi dd’ant dedicau sa basìlica romànica spantosa de su de XII sèculus. Sa bidda nascit in d-unu logu innui sa presèntzia de s’òmini est testimongiada giai in s’edadi de su brunzu e innui, a pustis, ant fraigau sa tzitadi fenìtziu-pùnica de Othoca chi fut una de is tzitadis prus de importu de su Golfu de Aristanis cumentzendi de su de VIII sèculus innantis de Gesugristu. Arrastus de custa tzivilidadi, chi cun su tempus s’est fata romana, s’agatant in sa necròpoli acanta de sa crèsia de Santa Severa e in su ponti romanu in s’intrada Sud de sa bidda, oru-oru de su stàini, unu de is prus mannus de Sardìnnia.

Su stàini de Santa Justa fait parti de unu sistema lagunari, innui si scerat po importu su stàini de Pauli Majori. Ingiriau de unu matedu nàsciu de sei e populau de una fàuna e avifàuna arrica meda, su stàini unit apari s’ambienti marinu de sa praja de Abarossa e su paesàgiu de su Monti Arci, a làcana cun su padenti spantosu de Acuafrida, formau po su prus de matas de ìlixi.

Intra de is arrichesas de sa bidda non ddoi funt stòria e ambienti sceti. Faendi una passillada in bidda si podint biri sculturas de pedra, muralis, cuncordus de tzeràmica e s’òpera de Salvatore Garau “Anguidda de Marti”, unu cuncordu de ferru chi amostat sa coa de un’anguidda.

Sa comunidadi de Santa Justa s’identìficat in su connotu suu chi espressat cun festas, atòbius, artis e cultura de is mandiaris. Sa “Regata de is fassonis”, is barcas antigas impreadas po piscai me in is stàinis, arregordat sa cultura de su traballu in su stàini.